ណាតាន់ ឡ៖ ប្រជាជនហុងកុងដែលភៀសខ្លួនមកក្រៅ មានកាតព្វកិច្ចប្រាប់ទៅពិភពលោកឲ្យដឹង ពីសារជាតិផ្តាច់ការនៃរបបកុម្មនីស្តចិន
កាលពី៣៣ឆ្នាំមុន ថ្ងៃទី៤មិថុនា ១៩៨៩ រថក្រោះរបស់កងទ័ពចិន បានបើកសង្កត់ទីលានធានអានមេន កណ្តាលក្រុងប៉េកាំង ផ្តាច់យកជីវិតបាតុករប្រជាធិបតេយ្យ យ៉ាងហោច១ម៉ឺននាក់ ស្លាប់នៅក្នុងថ្លុកឈាម។ ខណៈដែល ការជួបជុំរំឭកវិញ្ញាណក្ខន្ធជនរងគ្រោះ ត្រូវបានហាមឃាត់នៅក្នុងប្រទេសចិន និងនៅហុងកុងផងនោះ ប្រជាជនហុងកុង ដែលបានភៀសខ្លួនមកកាន់ប្រទេសអង់គ្លេស បានរៀបចំកម្មវិធីជាច្រើននៅតាមទីក្រុងធំៗនានា។ លោក ណាតាន់ ឡ (Nathan LAW) អតីតសាមជិកសភាបក្សប្រជាធិបតេយ្យហុងកុង ដែលបានភៀសខ្លួនមករស់នៅអង់គ្លេស បានថ្លែងថា វាជារឿងចាំបាច់ណាស់ ព្រោះពួកខ្លួនមានកាតព្វកិច្ចជាប់នៅលើស្មារ ពាំនាំយកសំឡេងរបស់ប្រជាជនហុងកុង ប្រាប់ទៅពិភពលោកឲ្យបានដឹង អំពីមុខមាត់ផ្តាច់ការ នៃរបបចិនប៉េកាំង។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖ កែប្រែថ្ងៃទី៖
សូមស្តាប់សម្រង់ប្រសាសន៍ របស់លោក ណាតាន់ ឡ ដែលបានផ្តលបទសម្ភាសន៍ឲ្យ វិទ្យុបារាំងអន្តរជាតិ RFI កាលពីរសៀលថ្ងៃទី៤មិថុនា២០២២៖
សម្រង់សំដីលោក Nathan LAW
"របបផ្តាច់ការចិន ចង់ឲ្យគេភ្លេចនូវអំពើព្រៃផ្សៃទាំងអស់ ដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តិ។ របបនេះ មិនចង់ឲ្យយើងចងចាំ មិនចង់ឲ្យយើងរំឭកវិញ្ញាណក្ខន្ធអ្នកស្លាប់ ហើយក៏មិនចង់ឲ្យនរណាមកតវ៉ា ឲ្យខ្លួនទទួលខុសត្រូវទោសកំហុសនោះដែរ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់យើង វាជារឿងសំខាន់ណាស់ ដែលត្រូវតែបន្តរំឭក ឧទ្ទិសដល់វិញ្ញាណក្ខន្ធជនរងគ្រោះ ដែលត្រូវរបបនេះ កាប់សម្លាប់នៅថ្ងៃទី៤ មិថុនា ១៩៨៩។ ទោះបីជាយើង ស្ថិតនៅទីកន្លែងណាក៏ដោយ យើងនៅតែបន្តស្រែក ដាស់សតិស្មារតីមនុស្សគ្រប់គ្នា ឲ្យបានដឹង អំពីមុខមាត់ពិតនៃរបបផ្តាច់ការកុម្មុយនីស្តចិន ដែលមិនបានផ្លាស់ប្តូរសារជាតិទេ តាំងពីមុនរហូតដល់ឥឡូវ។
នៅហុងកុង វាសឹងតែមិនអាចរៀបចំការជួបជុំអ្វីបានទេ នៅទីសាធារណៈ។ តែខ្ញុំជឿថាប្រជាជននឹងអុជទៀននៅតាមផ្ទះរៀងៗខ្លួន ព្រោះគ្រប់គ្នាដឹងថាប្រឈមគ្រោះថ្នាក់អាចត្រូវគេចាប់ខ្លួន។ នេះហើយ ជាតថៈភាពនយោបាយ ពិតជាក់ស្តែងនៅហុងកុងរាល់ថ្ងៃនេះ។ ដូច្នេះ ចំពោះអ្នកដែលបានភៀសខ្លួនចេញក្រៅ គឺយើងរៀបចំនូវការជួបជុំ តាមទីក្រុងធំៗ។ នៅអង់គ្លេស យ៉ាងហោចណាស់ នៅទីក្រុងចំនួន១០ ដែលគេបានរៀបចំកម្មវិធី អុជទៀនរំឭកវិញ្ញាណក្ខន្ធ ព្រោះជាប្រទេសដែលមានប្រជាជនហុងកុងភៀសខ្លួនមកនៅច្រើនបំផុត។
ខ្ញុំមិនហ៊ាននិយាយថា មានចលនាជាក់ស្តែងណាមួយ ដើម្បីប្រជាធិបតេយ្យនៅឯបរទេសទេ។ តែខ្ញុំសង្កេតឃើញថា មានមនុស្សកាន់តែច្រើន ដែលបានចូលរួម ធ្វើសកម្មភាពដើម្បីបុព្វហេតុនេះ ក្នុងកម្មវត្ថុពញ្ញាក់ស្មារតីមហាជន ឲ្យយល់អំពីការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្ស នៅក្នុងប្រទេសចិន។ វាគឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់យើង។ យើងបានភៀសខ្លួនចេញពីហុងកុងមែន តែយើងមានតួនាទីនៅលើស្មារ គឺពាំនាំយកសំឡេងរបស់ប្រជាជនហុងកុង ប្រាប់ទៅពិភពលោកឲ្យបានដឹង។
អ្វីដែលខ្ញុំអាចដឹងគឺថា វាមានការលំបាកខ្លាំងណាស់នាពេលនេះ សម្រាប់អ្នកនៅក្នុងស្រុកក្នុងការធ្វើសកម្មភាពទាមទារលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។ តែខ្ញុំជឿថា នៅតែមានមនុស្សមួយចំនួន ដែលក្លាហាន បន្តការប្រយុទ្ធនេះ។ វាគឺជាទំរង់នៃការធ្វើសកម្មភាពបែបស្ងាត់ស្ងៀមផ្សេងៗ តួយ៉ាងការជួយជ្រោមជ្រែង អ្នកដែលជាប់ឃុំ ឬក្រុមគ្រួសារពួកគេជាដើម។ អ្នកខ្លះបន្តធ្វើសន្និសីទជាលក្ខណៈឯកជន លួចលាក់ ដើម្បីបញ្ចេញមតិតវ៉ាប្រឆាំង។
ខ្ញុំគិតថា ចិនប៉េកាំងលែងខ្លាចញញើតនឹងការថ្កោលទោសពីអន្តរជាតិទៀតហើយ។ របបនេះ ទំនងជាបានប្តេជ្ញាចិត្តហើយ ថានឹងបន្តដើរលើមាគ៌ាផ្តាច់ការតទៅទៀត។ ដូច្នេះ ពួកយើងត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយបន្តការពារលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ព្រមទាំងធ្វើទាំងធ្វើយ៉ាងណាទាមទារឲ្យចិន ទទួលស្គាល់ទោសកំហុស ចំពោះការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្ស ដែលចិនបានធ្វើនៅក្នុងស្រុកខ្លួន។ វាគឺជាអ្វីដែលយើងទាំងអស់គ្នា អាចជួយគាំទ្រ ដល់ប្រជាជនហុងកុង ដែលនៅតែបន្តប្រឹងប្រែងប្រយុទ្ធដើម្បីសិទ្ធិសេរីភាព។"
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ